Opvoeden over de jaren heen

 

Je kent de verhalen allicht wel over vroeger, toen het allemaal beter was. Toen kinderen nog respect hadden voor hun ouders. Kinderen luisterden naar hun ouders en leerkrachten, gewoonweg omdat dit zo hoorde. Een klap en tucht hoorden bij opvoeden, je diende immers gezag uit te stralen.

 

De autoritaire opvoedingsstijl kreeg echter tegenwind in de jaren zestig en zeventig.

De laisser-faire opvoeding vierde hierna zegen. De overtuiging bestond plots dat kinderen enkel warmte en genegenheid nodig hadden om degelijk op te groeien. Dwang en regels werden als hinderlijk aanzien voor de natuurlijke ontplooiing van kinderen.

 

Vanaf de jaren tachtig werd het echter duidelijk dat de delinquentie bij kinderen niet daalde door het aanbieden van een vrije opvoeding. Kinderen leken zich bovendien niet gelukkiger te voelen, velen onder hen ontwikkelden zelfs een laag zelfbeeld.. 

              Non-Violent Resistance 

                                   

Een antwoord op de uitdagingen die opvoeding in onze huidige maatschappij met zich meebrengen, kwam er een twintig tal jaar geleden van Haim Omer, Hoogleraar psychologie aan de Universiteit van Tel Aviv, Israël.

Omers inzichten over ouderlijke aanwezigheid en geweldloos verzet waren toen voor velen erg vernieuwend.

Vandaag zien we echter dat “Nieuwe Autoriteit” als opvoedingsstijl steeds vaker uitgedragen wordt door hulpverleners die met ouders werken.

Het biedt ouders, leerkrachten en andere opvoedfiguren (opnieuw) de mogelijkheid om via aanwezigheid en waakzame zorg hun plaats als opvoedingsfiguur in te nemen zonder hiervoor in de strijd te moeten gaan of macht te gebruiken.

 

Heb je graag meer informatie over geweldloos verzet en Nieuwe Autoriteit? 

Bekijk dan het filmpje hieronder om te weten wat Haim Omer hier zelf over te vertellen heeft.

Nieuwe Autoriteit en Geweldloos Verzet